دختر جوانی چند روز قبل ازعروسی ابله ی سختی گرفت و بستری شد.

نامزد وی به عیادتش رفت و در میان صحبتهایش از درد چشم خود نالید.

بیماری زن شدت گرفت و ابله تمام صورتش را پوشاند.

مرد جوان عصا زنان به عیادت نامزدش می رفت و از درد چشم می نالید.

موعود عروسی فرا رسید.

زن نگران صورت خود که ابله انرا از شکل انداخته بود و شوهر هم که کور شده بود.

همه ی مردم می گفتند چه خوب عروس نازیبا همان بهتر که شوهرش نابینا باشد.

بیست سال بعد از ازدواج زن از دنیا رفت.

مرد عصایش را کنار گذاشت و چشمانش را گشود.

همه تعجب کردند!!!!!

مرد گفت من کاری. جز شرط عشق را به جا نیاوردم.